«فلما نسوما ذکروابه أنجیناالّذین ینهون عن السوء»   (اعراف/۱۶۵)

این آیه یکی از۲۹۰ آیه ای است که در آن خداوند به مسئله ظلم پرداخته است.

درتفسیرنمونه از نظرعلامه طباطبائی نکته ای که از این آیه آمده است این که سکوت دربرابر فسق وفساد وعدم قطع رابطه با ستمگر ان شرکت در فسق و ظلم وموجب اشتراک با ظالمین در عذاب است. علامه در این زمینه می نویسند:مقصود از این آیه فراموشی تذکرات و بی تأثیر شدن آنهادردلهای ایشان است. هرچند به یاد آن تذکرهاهم بوده باشند زیرا اخذ الهی مسبب بی اعتنایی به اوامر او و اعراض از تذکرهای انبیای اوست وگرنه اگر مقصود فراموشی باشد عقوبت معنایی نداشت چون فراموشی به حسب طبع خودش مانع از فعلیت تکلیف و حلول عقوبت است.

درهرتکراریامکان معصیت در نظر ش قوی تر و اثرات تذکرات ضعیفتر شده تا آنجا که به طور کلی تذکرات در دلش بی اثرووجود و عدمش یکسان می شود.

درهرصورت معنای ظلم اعتراض یا سکوت درقبال آن می تواند سرنوشت انسان را مشخص کندو اعتراض به ظلم نهی از منکر است چرا که ظلم منکر است نهی از منکر نیز وظیفه دینی است.

امام زمان عج:

«لایُنازعُنا مَوضعهُ إلّا ظالمُ آثمُ،ولایدَّعیه إلّا جاحدُکافر».

( کسی با ما و در رابطه با مقام ولایت وامامت مشاجره ومنازعه نمی کند مگر آن که ستمگر و معصیت کار باشد ، همچنین کسی مدعی ولایت و خلافت نمی شود مگر کسی که منکروکافر باشد.)

       منبع: بحار الانوار ،ج۵۳،ص۱۷۹.

وقتی میان نفس وهوس جنگ می شود

قلبم به چشم همزدنی سنگ می شود

آقا ببخش که سرم گرم زندگی است

کمتر دلم برا شما تنگ می شود

چشم آلوده کجا ، دیدن دلدار کجا؟

دل سرگشته کجا ،وصف رخ یار کجا؟

کاش در نافله ات نام مرا هم ببری 

که دعای تو کجا ، وعبدگنه کار کجا؟

                       (منتظر آقا ،وبلاگ گل نرگس)

«اللهم عجل الولیک الفرج واجعلنی من خیر انصاره واعوانه»

امام موسی کاظم (ع):

«طوبی لشیعتنا التمسکین بحبنا فی غیبة قائمنا ،الثابتین علی مولاتنا والبراءة من اعدائنا، اولئک منا ونحن منهم ، وقدرضوابنا ائمه ورضینا بهم شیعة ،طوبی لهم ثم طوبی لهم ،هم والله معنا فی درجتنا یوم القیامة».

خوشا به حال شیعیان ما که در غیبت قائم ما بر محبت و ولایت ما و بیزاری ازدشمنان ما پایدار ماندند ،آنها از ما و ما از آنهائیم.و همانا آنان امامت ما را پذیرفتند ، ما هم آنها را به عنوان شیعیان خود پذیرفتیم. خوشا به حال آنها و بازهم خوشا به حال آنها ،آنها به خدا قسم دردرجه ما و در کنار ما در روز قیامت اند.

          منبع: الزام الناصب،ص۶۸.

«هوالذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله ولو کره المشرکون»

                                          (توبه/۳۳)

(اوست خدائی که پیامبر ش را با هدایت دین حق فرستاد تا آن را بر همه ادیان پیروز گرداند اگر چه ناخوشایند کافران باشد)

امام صادق ع فرمود:

به خدا سوگند! هنوز تأویل این آیه نازل نشده است وتا زمان قیام قائم عج نیز نازل نخواهدشد پس زمانی که قائم عج بپاخیزد ،هیچ کافرو مشرکی نمی ماند مگر آن که خروج اورا ناخوشایند می شمارد.

(کمال الدین و تمام النعمة ،شیخ صدوق ،ج۲،ص۶۷)