خورشید فروزان

امروز وجود مقدس حضرت حجت - ارواحنا فداه - در میان انسان های روی زمین، منبع برکت، منبع علم، منبع درخشندگی، زیبایی و همه خیرات است.

…برای انسانی که دارای معرفت باشد، موهبتی از این برتر نیست که احساس کند، ولی خدا، امام بر حق، عبد صالح، بنده برگزیده در میان همه بندگان عالم و مخاطب به خطاب خلافت الهی در زمین، با او و در کنار او است; او را می بیند و با او مرتبط است. (1)

مهدی موعود (عج)، مظهر رحمت و قدرت حق و مظهر عدل الهی است و کسانی که بتوانند با این کانون شعاع رحمت و تفضلات الهی، ارتباط روحی و معنوی برقرار کنند، در تقرب به خداوند، توفیق بیشتری می یابند; زیرا نفس توسل و توجه و ارتباط قلبی با آن حضرت، موجب عروج و رشد روحی و معنوی انسان می شود. (2)

… یکی از آن خورشیدهای فروزان، به فضل و کمک پروردگار و به اراده الهی، امروز در زمان ما به عنوان «بقیة الله فی ارضه » ; به عنوان «حجة الله علی عباده » ; به عنوان «صاحب زمان » و «ولی مطلق الهی در روی زمین » وجود دارد. برکات وجود او، [و] انوار ساطعه از وجود او، امروز هم به بشر می رسد… این خورشید معنوی و الهی بازمانده اهل بیت علیهم السلام است. (3)

ولی عصر - صلوات الله علیه - میراث بر همه پیامبران الهی است. (4)

امام بزرگوار و عزیز و معصوم و قطب عالم امکان و ملجا همه خلایق، اگرچه غایب است و ظهور نکرده، اما حضور دارد. (5)

امام زمان (عج) امانت و گوهر درخشنده عظیم آفرینش در میان ما، امروز بی گمان بیش از هر زمان، متوجه و مراقب این ملت است. (6)

نقش مهدویت

امید

اعتقاد به مهدویت، به وجود مقدس مهدی موعود - ارواحنا فداه - امید را در دلها زنده می کند. هیچ وقت انسانی که معتقد به این اصل است، نا امید نمی شود; چرا؟ چون می داند یک پایان روشن حتمی، وجود دارد… سعی می کند که خودش را به آن برساند. (7)

اعتقاد به قضیه مهدی (عج) و موضوع ظهور و فرج و انتظار، گنجینه عظیمی است که ملت ها می توانند از آن، بهره های فراوانی ببرند. شما کشتی ای را در یک دریای طوفانی فرض کنید. اگر کسانی که در این کشتی هستند، عقیده داشته باشند; که اطراف آنها تا هزار فرسنگ، هیچ ساحلی وجود ندارد و آب و نان و وسایل حرکت اندکی داشته باشند، کسانی که در این کشتی هستند، چه کار می کنند؟ آیا هیچ تصور می شود که اینها برای آن که حرکت کنند و کشتی را پیش ببرند، تلاشی بکنند ؟ نه، چون به نظر خودشان، مرگشان حتمی است. وقتی انسان مرگش حتمی است، دیگر چه حرکت و تلاشی باید بکند؟ امید و افقی وجود ندارد. یکی از کارهایی که می توانند انجام دهند، این است که در این مجموعه کوچک، هرکس به کار خودش سرگرم شود. آن کسی که اهل آرام مردن است، بخوابد تا بمیرد و آن که اهل تجاوز به دیگران است، حق دیگران را بگیرد تا آن که چند ساعتی بیشتر زنده بماند.

طور دیگر هم این است که کسانی که در همین کشتی هستند، یقین داشته باشند و بدانند که در نزدیکی آنها، ساحلی وجود دارد. حالا اگر دور و یا نزدیک است و چقدر کار دارند تا به آن جا برسند، معلوم نیست. اما قطعا ساحلی که در دسترس آنها است، وجود دارد. این افراد چه کار می کنند؟ اینها تلاش می کنند که خود را به آن ساحل، برسانند و اگر یک ساعت هم به آنها وقت داده بشود; از آن یک ساعت برای حرکت و تلاش صحیح و جهت دار استفاده خواهند کرد، و فکرشان را روی هم خواهند ریخت و تلاش شان را یکی خواهند کرد تا شاید بتوانند خود را به آن ساحل برسانند .

«امید» ، چنین نقشی دارد . همین قدر که امیدی در دل انسان به وجود آمد، مرگ بال های خود را جمع می کند و کنار می رود. امید موجب می شود، انسان تلاش و حرکت کند; پیش ببرد; مبارزه کند و زنده بماند. فرض کنید ملتی در زیر سلطه ظالمانه قدرت مسلطی، قرار دارد و هیچ امیدی هم ندارد. این ملت مجبور است، تسلیم بشود. اگر تسلیم نشد، کارهای کور و بی جهتی انجام می دهد; اما اگر این ملت و جماعت، امیدی در دلشان باشد و بدانند که عاقبت خوبی حتما وجود دارد، اینها چه می کنند؟ طبیعی است که مبارزه خواهند کرد و مبارزه را نظم خواهند داد و اگر مانعی در راه مبارزه وجود داشته باشد، او را برطرف خواهند کرد.

بشریت در طول تاریخ و در حیات اجتماعی، مثل همان سرنشینان یک کشتی طوفان زده، همیشه گرفتار مشکلاتی از سوی قدرتمندان، ستمگران، قوی دستان و مسلطین بر امور انسان های مظلوم بوده است. امید، موجب می شود که انسان، مبارزه کند و راه را باز نماید و پیش برود. وقتی به شما می گویند انتظار بکشید; یعنی، این وضعیتی که امروز شما را رنج می دهد و دلتان را به درد می آورد، ابدی نیست و تمام خواهد شد. ببینید چقدر انسان، حیات و نشاط پیدا می کند. این، نقش اعتقاد به امام زمان - صلوات الله علیه و ارواحنا فداه - است. این نقش اعتقاد به مهدی موعود می باشد. این عقیده است که شیعه راتا امروز، از آن همه پیچ وخم های عجیب وغریبی که در سرراهش قرار داده بودند ، عبور داده است. (8)

 پی نوشت ها:

1) روزنامه جمهوری اسلامی 4/9/78.

2) روزنامه رسالت 16/10/74.

3) سخنرانی جشن بزرگ منتظران ظهور 3/9/78.

4) خطبه نماز جمعه 6/4/59.

5) جمهوری اسلامی 19/10/74.

6) خطبه نماز جمعه 19/10/59.

7) رسالت 26/9/76.

8) جمهوری اسلامی 19/10/74.

✒️?

شعـــــ?ــــــر مهـــــــ?ـــــدوے

⛅️دلمرده ایم و یاد تو جان می دهد به ما

☀️قلبیم و بودنت ضربان می دهد به ما

⛅️ماه خدا دومرتبه بی ماه روی تو

☀️دارد بشارت رمضان می دهد به ما

⛅️برگرد! ای که لحظه ی افطار، عاقبت

☀️یک روز دست های تو نان می دهد به ما

⛅️روزی سه بار غرق غریبی و بی کسی ست

☀️حسی که بی تو وقت اذان می دهد به ما

⛅️این ماه، فرصتی ست که باز عاشقت شویم

☀️ماه خدا دوباره زمان می دهد به ما

⛅️امسال میهمان جد تو هستیم، جان حسین

☀️نامی که اشک های روان می دهد به ما

⛅️حالا که سفره،سفره ی عشق است پس خدا

☀️هرچه بخواهد این دلمان می دهد به ما

⛅️بی شک حواله همه امسال کربلاست

☀️مزدی که آخر رمضان می دهد به ما

⛅ألـلَّـهُـمَــ عَـجِّـلْ لِـوَلـیِـکْ ألْـفَـرَج⛅

___________________

?در روایات آمده است که امام زمان با اسب و شمشیر به جنگ دشمن میروند! پس #سلاحهای_مدرن امروزی چه میشود؟

برای روشن شدن این موضوع ضروری است، نخست روایاتی که می گوید قیام امام زمان (عج) با اسب و شمشیر است تحلیل و بررسی شود:

1⃣امام صادق(ع):

زمانی که حضرت مهدی (ع) قیام می کند فرشتگان جنگ بدر به یاری حضرت می آیند. یک سوم از آنها بر اسبان سفید، و یک سوم بر اسبان ابلق و یک سوم دیگر بر اسبان قرمز سوار می شوند.

?منابع:نعمانی 244، ح 44

2⃣با توجه به قراینی که در روایات آمده است، قیام با شمشیر، به معنای قهر و سلطه است، چنان که قرآن در آمادگی مسلمانان در مقابل دشمنان می فرماید: "هر چه توانایى دارید در برابر دشمنان از نیرو و قدرت و اسبهاى ورزیده براى جنگ با دشمن آماده سازید تا بدین وسیله دشمنان خدا و خود را بترسانید.

مفسران در تفسیر “من قوة” گفته اند که منظور از قوت هر نوع سلاحی است که انسان به وسیله آن تقویت شود و بر دشمن حمله نماید. خواه نیزه، و خواه موشک، و… باشد. 

✅نکته دوم:

همچنین استفاده از اسب در قیام حضرت، نیز معنای کنایی دارد؛ زیرا در روایتی که از امام صادق (ع) نقل شد، آمده است که فرشتگانی که در بدر حاضر بودند، سوار بر اسبانی به کمک حضرت می آیند که مراد قدرت خدایی است.

✅نکته سوم:

از آن جا که پیامبران و اولیای الاهی در انتقال معارف، موظف بودند تا با مردم به مقدار فهم آنان سخن بگویند، در مورد قیام حضرت نیز این گونه بیان شده است؛ یعنی مقدار فهم مردم از ابزار جنگی را در نظر گرفته است.

امام صادق (ع) می فرماید: رسول خدا (ص) با مردم به اندازه عقل آنان سخن گفته، و سپس گفت: رسول خدا (ص)فرمود: ما گروه پیامبران دستور داریم که با مردم به اندازه عقل آنان سخن بگوییم.

بنابراین، وسایل جنگی چون در آن زمان منحصر در اسب و شمشیر بوده و هنوز سلاح های جدید کشف نشده بود و چون تصوری از سلاح های جدید، در ذهن مردم نبوده، قیام حضرت این گونه ترسیم شده است.

?منابع:الکافی ج1، ص23، ح 15.

?جزء [11]سوره یونس، آيه35

⭐«..أَفَمَنْ يَهْدي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لا يَهِدِّي إِلاَّ أَنْ يُهْدى‏ فَما لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُون‏»

?«آيا آن کسی که به سوی حق هدایت می کند برای پیروی شایسته تر است یا آن کسی که خودش هدایت نمی شود کدام؟»

? راوی روایت می کند: که از امام صادق (ع) سوال کردم پیش از ظهور امام زمان (عج) دوتا صیحه خواهد بود، یه عده از مردم که به بحث مهدویت اعتقاد ندارند، ما را سرزنش و تکذیب می کنند و می گویند: از کجا می خواهید بفهمید صیحه حق کدام است و صیحه باطل کدام؟ امام صادق (ع) می فرماید: کسانی که پیش از آن ندای حق، به آن ایمان داشته باشند آن زمان نیز همان را تصدیق خواهند کرد. از همان اول می دانند که ندای اول ندای حق است، ندایی که به اسم امام زمان (عج) هست ندای حق است و بعد این آیه را تلاوت کردند. “افَمَنْ يَهْدي إِلَى..″ (1)

?امام باقر (ع) هم در روایتی دیگر می فرماید: مراد از “مَنْ يَهْدي إِلَى الْحَقِّ…″ حضرت رسول و برتر از ایشان آل ایشان خواهند بود و ” أَمَّنْ لا يَهِدِّي..” اون کسانی که هدایت نمی شوند مخالفان اهل بیت هستند” (2)

?منابع: 

(1)کافی، ج8، ص208

(2)الميزان، ج2، ص186

?برگرفته از :کتاب سیمای ماه دوازدهم در سی جزء قرآن نوشته استاد اباذری از اساتید مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم.

هرگاه روزه‌‌ دار عمداً قَى کند اگر چه به‌واسطه‌ ى بيمارى و مانند آن ناچار به اين کار باشد، روزه‌اش باطل مى‌‌شود ولى اگر سهواً يا بى‌اختيار قى کند اشکال ندارد.

۱۶۷. اگر در هنگام آروغ زدن چيزى در دهانش بيايد بايد آن را بيرون بريزد و اگر بى‌اختيار فرو رود روزه‌اش صحيح است.

قى کردن در حالت تهوع

۱۶۸. اگر روزه‌دار به جهت حالت تهوّع، قَى كند؛ روزه‌‏اش چه حكمى‌ دارد؟

جواب) اگر بى‌اختيار باشد، اشكال ندارد؛ ولى اگر از روى عمد باشد، روزه را باطل مى‌‏كند.

قى کردن در حال روزه

س: اگر روزه ‏دار به جهت حالت تهوع ، قى كند؛ روزه ‏اش چه حكمى دارد؟

جواب) اگر بى‌اختيار باشد، اشكال ندارد؛ ولى اگر از روى عمد باشد، روزه را باطل مى‏ كند.

حكم موادى كه از معده وارد دهان شده در حال روزه

۸۱٫ گاهى اوقات انسان ترش مى‌‌کند، يعنى موادى ترش مزه از معده او به فضاى دهان او مى‌‌آيد.حال اگر روزه‌دارى ترش کند و اين مواد را سهواً يا عمداً قورت دهد، روزه‌اش چه حكمى‌ دارد؟

جواب)  اگر پس از آنکه به فضاى دهان آمد عمداً و اختياراً فرو برد، روزه‌اش باطل مى‌‌شود ولى سهواً مبطل روزه نيست.

۳۳۰. اگر چيزى از اندرون روزه‌دار به دهان او برگردد، نبايد آن را دوباره فرو برد، و اگر عمداً فرو برد قضا و کفاره بر او واجب مى‌‌شود.

قى كردن عمدى

۳۴۵. آيا قى كردن عمدى موجب كفّاره است؟

جواب)  قَى موجب كفّاره است.

منبع: استفتائات مقام معظم رهبري .