پنج نفر را در حال زنا گرفته نزد عمر آوردند. عمر دستور داد بر همه آنها حد جاری کنند. اتفاقا امیرالمومنین (ع) در آنجا حاضر و به قضیه ناظر بود. پس به عمر رو کرده، فرمود: این حکم که درباره آنان گفتی صحیح نبود. عمر گفت: پس خودتان بر آنان اقامه حد کنید. 

امام (ع) یکی را پیش کشیده، گردنش را زد و دومی را سنگسار نمود و به سومی صد تازیانه زد و به چهارمی پنجاه تازیانه، و پنجمی را فقط چند تازیانه. عمر در حیرت شده و مردم نیز در شگفت. 

عمر گفت: یا اباالحسن! بر پنج نفر که همگی مرتکب یک جرم شده بودند هیچ حد مختلف جاری کردی؟ آن حضرت (ع) فرمود: اما نفر اول که گردنش را زدم کافر ذمی بود که از شرایط ذمه خارج شده و حکمش کشتن است؛ و نفر دوم که او را سنگسار کردم خودش زن داشت و زنایش محصنه بود و حکمش سنگسار است؛ و نفر سوم که به او صد تازیانه زدم زن نداشت؛ و نفر چهارم که به او نصف حد زدم غلام بود و حکمش نصف حد است؛ و نفر پنجم که او را تعزیر نمودم دیوانه بود و حدی نداشت ولیکن لازم بود به چند تازیانه تنبیه شود. 

??:

1. فروع کافی، کتاب الحدود، باب النوادر، حدیث 26. 

2. تهذیب، کتاب الحدود، حدود الزنا، حدیث 188.

•┈┈••✾???✾••┈┈•

???

✅ زنا و رابطه نامشروع دو جنس مخالف، يکي از مفاسد بزرگ اجتماعي است که باعث خسارت هاي جبران ناپذير است به همين جهت اسلام آن ر ا حرام دانسته و با آن شديداًً مبارزه نموده است [1] 

از نظر قرآن زنا گناه بسيار بزرگى است که خداوند در باره آن مى‏فرمايد:” نزديک زنا نشويد چرا که عمل بسيار زشتى است و راه و روش بدى است.” [2] 

همچنين اين گناه به قدري عظيم و بزرگ است که خداوند متعال براي آن مجازات سنگيني قرار داده است و در باره زن و مرد مجردي که مرتکب اين عمل زشت مي شوند مي فرمايد: “هر يک از زن و مرد زناکار را صد تازيانه بزنيد و نبايد رأفت (و محبّت کاذب) نسبت به آن دو، شما را از اجراى حکم الهى مانع شود، اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد! و بايد گروهى از مؤمنان مجازاتشان را مشاهده کنند". [3] و بر اساس روايات، اگر زن و مردي که مرتکب اين عمل مي شوند هر دو يا يکي از آنان متأهل (داراي همسر) باشد حکم فردي که متأهل است قتل و اعدام است .

[4] از شدت مجازات معلوم مي شود که زنا گناهي بسيار بزرگ است.

زنديقى از حضرت صادق (ع) پرسيد علت‏ حرمت‏ زنا چيست؟ فرمود:

«لما فيه من الفساد، و ذهاب المواريث و انقطاع الانساب لا تعلم المرءة فى الزنا من احبلها و لا المولود يعلم من ابوه، و لا ارحام موصولة و لا قرابة معروفة(5)

«زنا علت و مايه‏ ى فساد و از ميان رفتن ارث و ميراث و قطع نسل است، زن زناكار در زنا نمیداند چه كسى او را حامله كرده، و فرزند نمیداند پدرش كيست، در زنا رحمى وجود ندارد تا صله‏ ى ارحام بجا آورده شود، در زنا خويشاوندى معلوم و روشن نيست.»

از حضرت رضا (ع) روايت شده: «حرم الزنا لما فيه من الفساد من قتل الانفس و ذهاب الانساب و ترك التربية للاطفال و فساد المواريث و ما اشبه ذلك من وجوه الفساد:»(6)

زنا به علت اين مفاسد حرام شده است: قتل نفس، نابودى اصل و نسب، ترك تربيت اطفال، تباه شدن ارث و ميراث و مانند اين مفاسد!

از حضرت باقر (ع) روايت شده كه آن حضرت فرمود در كتاب رسول خدا يافتم:«اذا ظهر الزنا من بعدى كثر موت الفجأة»(7)

چون پس از من زنا آشكار شود، مرگ ناگهانى زياد گردد.

از رسول خدا روايت شده:«من فجر بأمرءة و لها بعل انفجر من فرجهما من صديد واد مسيرة خمسمأة عام يتأذى اهل النار من نتن ريحهما و كانا من اشد الناس عذاباً»(8)

هر كس با زن شوهردارى زنا كند، رودى از چركابه به طول پانصد سال راه از شرمگاه هر دو جارى گردد، به طورى كه دوزخيان از بوى بد آن دو آزار بكشند و عذاب آنان از همه دوزخيان سخت‏تر باشد.

منابع:

1- البته اين يکي از دلايل حرمت مساله زنا است.

2.اسراء، 32. وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى‏ إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبِيلًا. “

3.نور،2، الزَّانِيَةُ وَ الزَّاني‏ فَاجْلِدُوا کُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْکُمْ بِهِما رَأْفَةٌ في‏ دينِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ لْيَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنينَ

4. موسوى‏ خمينى، سيد روح اللَّه، تحرير الوسيلة، ج‏ 2، ص 463، مسألة دوم، مؤسسه دار العلم‏، چاپ اول‏، قم؛ طوسي، الإستبصار، ج 4، ص 202، دار الکتب الإسلاميه، تهران، 1390 هـ ق، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ قَضَى أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي الشَّيْخِ وَ الشَّيْخَةِ أَنْ يُجْلَدَا مِائَةً وَ قَضَى فِي الْمُحْصَنِ الرَّجْم‏… .‏.

5-بحار الانوار،ج 103 ،ص 368

6-بحار الانوار،ج 79 ،ص 24

7-كافى، ج 2 ،ص 374

8-بحارالانوار، 76 ،ص 366

هرگاه روزه‌‌ دار عمداً قَى کند اگر چه به‌واسطه‌ ى بيمارى و مانند آن ناچار به اين کار باشد، روزه‌اش باطل مى‌‌شود ولى اگر سهواً يا بى‌اختيار قى کند اشکال ندارد.

۱۶۷. اگر در هنگام آروغ زدن چيزى در دهانش بيايد بايد آن را بيرون بريزد و اگر بى‌اختيار فرو رود روزه‌اش صحيح است.

قى کردن در حالت تهوع

۱۶۸. اگر روزه‌دار به جهت حالت تهوّع، قَى كند؛ روزه‌‏اش چه حكمى‌ دارد؟

جواب) اگر بى‌اختيار باشد، اشكال ندارد؛ ولى اگر از روى عمد باشد، روزه را باطل مى‌‏كند.

قى کردن در حال روزه

س: اگر روزه ‏دار به جهت حالت تهوع ، قى كند؛ روزه ‏اش چه حكمى دارد؟

جواب) اگر بى‌اختيار باشد، اشكال ندارد؛ ولى اگر از روى عمد باشد، روزه را باطل مى‏ كند.

حكم موادى كه از معده وارد دهان شده در حال روزه

۸۱٫ گاهى اوقات انسان ترش مى‌‌کند، يعنى موادى ترش مزه از معده او به فضاى دهان او مى‌‌آيد.حال اگر روزه‌دارى ترش کند و اين مواد را سهواً يا عمداً قورت دهد، روزه‌اش چه حكمى‌ دارد؟

جواب)  اگر پس از آنکه به فضاى دهان آمد عمداً و اختياراً فرو برد، روزه‌اش باطل مى‌‌شود ولى سهواً مبطل روزه نيست.

۳۳۰. اگر چيزى از اندرون روزه‌دار به دهان او برگردد، نبايد آن را دوباره فرو برد، و اگر عمداً فرو برد قضا و کفاره بر او واجب مى‌‌شود.

قى كردن عمدى

۳۴۵. آيا قى كردن عمدى موجب كفّاره است؟

جواب)  قَى موجب كفّاره است.

منبع: استفتائات مقام معظم رهبري .

آیا حمام رفتن روزه دار اشکال دارد؟

حمام کردن به خودی خود اشکال ندارد. بخار آب و يا بخار حمام و يا بخار سونا و جكوزي در استخر اگر استنشاق شود باطل كننده روزه نيست به شرطي كه بخار غلیظ به آب در فضاي دهان تبدیل نشود. بر همين اساس خوردن اين رطوبت سبب باطل شدن روزه مي گردد.

زیر دوش حمام رفتن هم اشکال ندارد، آنچه اشکال دارد اینست که روزه دار یکباره سر را زیر آب فرو ببرد، در این صورت روزه او باطل می شود

**طبق نظرمرجع عالیقدرجهان اسلام آیت الله عظماءحضرت سیدعلی خامنه ای(حفظه الله)**